چرا حشدالشعبی مصداق واژه سلاح بی ضابطه در عراق نیست؟

به گزارش راهبرد معاصر؛ به تازگی واژه ی جدید در ادبيات سیاسی برخی سران کشورها نظیر عراق وارد شده که از آن به عنوان سلاح بی‌ضابطه یاد می شود. سلاح بی ضابطه به سلاحی اطلاق می شود که در دست برخی از جریان‌های مردمی غیر همسو با جریان دولتی است که برای دفاع از کشور خود سلاح در اختیار گرفته اند. با توجه به تغییراتی که معمولاً در چنین کشورهایی رخ می دهد و به دلیل تغییرات مهم ساختاری، بعضا ارتش از ایجاد انضباط اجتماعی و تقابل با دشمنان خارجی عاجز می ماند، لذا برخی جریان های مردمی در کنار ارتش و به موازات ارتش برای دفاع از مرزها و ایجاد ثبات و امنیت کشور اسلحه به دست می گیرند. با فروپاشی ارتش عراق در پی حمله آمریکا در سال 2003، نیرویی برای حفظ و برقراری امنیت در عراق به صورت متشکل دولتی وجود نداشت.

 از این رو مجموعه های مردمی مثل الحشدالشعبی، النجباء و حزب الله عراق در راستای تقابل با جریان های تکفیری و تروریستی که توسط  دنیای غرب و کشورهای مرتجع عربی ایجاد شده بودند با فتوای مرجعیت شیعی تحت ضوابطی اسلحه به دست گرفتند. بنابراین نمی توان به نیروهایی که برای حراست از مرزها و خاک خود مسلح شده اند عنوان سلاح های بی ضابطه داد. مبارزه رو در رو با داعش  و گروه های تروریستی که تعداد زیادی از نیروهای مردمی در آن به فیض شهادت رسیدند بخشی از جانبازی ها و ایثارهایی است که این گروه جهادی برای حفظ میهن خویش به نمایش گذاشت.

بی تردید آنچه به عنوان سلاح بی‌ضابطه گفته می شود تنها یک اتهام زنی و فرافکنی صرف و نگرانی از قوت گیری نیروهایی است که علیه آمریکا و اسرائیل در منطقه از مظلومان و مسلمانان دفاع می کنند. نه تنها حزب الله عراق بلکه حزب الله لبنان هم به عنوان نیروی مردمی در جنگ ۳۳ روزه در سال ۲۰۰۶ با سلاح مختصری که در دست داشت توانست ارتش  رژیم صهیونیستی را با فضاحت شکست دهند، لذا می توان گفت سلاح های بی ضابطه یک واژه تکراری، مفهوم کاملاً غلط و یک مغالطه سیاسی است، چرا که حشد الشعبی، حزب الله عراق و لبنان نهادهای برخواسته از اراده و متن ملت های خود است که فقط در راستای افزایش امنیت و ثبات خود از سلاح هایی که در اختیار دارد دفاع می کنند.

بی تردید دنیای استکبار، هر ملتی را که در برابر زورگویی های اسرائیل بایستند و با اسرائیل تقابل کند را ملتی تروریست می خواند، و سلاح آنها را سلاح بی ضابطه می نامد. متاسفانه آقای مصطفی الکاظمی نخست وزیر عراق بدون توجه به اهمیت حضور نیروهای مردمی برای دفاع از عراق، هم نوا با دشمن بر وجود سلاح های بی ضابطه تاکید می کند. در حالی که آقای الکاظمی باید در برابر یاوه گویی های حامیان تروریست بایستد و براین نکته تاکید کند که سلاح بی ‌ضابطه همان سلاح هایی است که در دست داعش و گروه‌های تکفیری است که توسط مثلت عبری_غربی_عربی به تروریست ها داده شده است. سلاح های بی ضابطه سلاح های کشتار جمعی است که غده سرطانی منطقه دراختیار دارد نه سلاح هایی که در دست گروه های مقاومت و مردمی است.

 آقای الکاظمی باید مراقب باشد که در تور توطئه های دشمن علیه ملت عراق اسیر نشود و به عواقب بیان و تکرار این مسائل به شدت دقت کند چرا که هیچ سلاح بی‌ضابطه ای در دست نهادهای مردمی عراق نیست. نهادهای مردمی و مقاومت عراق، نهادهایی بسیار منضبط و تابع قانون هستند که هدفی جز ایجاد امنیت و تقابل با جریان های تکفیری و دشمنان ملت های خود ندارند. بی تردید حزب الله عراق و لبنان تا کنون هیچ اقدامی علیه امنیت ملی کشورهای خود و سایر ملت های مسلمان و حتی غیر مسلمان انجام نداده اند، آنها صرفا با گروه های تروریستی  و رژیم صهیونیستی در تقابل هستند.

 آنچه که در منطقه سبز عراق به عنوان حملاتی در روزها و هفته های اخیر رخ داده، ناشی از تحرکات عوامل حزب بعث برای تحریک آمریکا و برای فشار اذهان عمومی به حشد الشعبی و گروه های مقاومت مردمی است. اقدام به پرتاب راکت توسط هیچ کدام از جنبش‌های داخلی و مردمی مثل الحشدالشعبی  و حزب الله عراق صورت نگرفته چرا که این گروه های مردمی مقاومت تابع  مصوبات پارلمان عراق هستند، پارلمان عراق هم برخواسته از ملت این کشور است و همین پارلمان خواستار اخراج هر چه زودتر نیروهای آمریکایی از این کشور شده است. نیروهای مقاومت به این موضوع اذعان دارند که پرتاب راکت به سفارت آمریکا به نفع ملت عراق و جنبش‌های مبارز این کشور نیست لذا هرگز دست به چنین اقدامی نمی زنند، بنابراین حزب بعث عاملان اصلی خمپاره و راکت پراکنی به سفارت آمریکا به شمار می روند.  اگر منظور آقای الکاظمی وجود سلاح در اختیار برخی از عوامل فراری حزب بعث است، طبیعی است این افراد باید شناسایی و خلع سلاح شوند، در غیر این صورت نمی توان مانع سلاحی شد که حشد الشعبی به دلیل فتوای مرجعیت و خواست مردم عراق در دست گرفته است. مردم عراق در پی هفده سال گذشته بعد از سرنگونی رژیم صدام با در اختیار داشتن اسلحه حافظان مراقد ائمه اطهار علیهم السلام و جان ملت خویش هستند، لذا هیچ  اصل دولتی نمی‌تواند آنها را خلع سلاح کند چرا که آنها به فتوای مرجعیت عراق مسلح شده اند بنابراین دولت آقای الکاظمی باید  کسانی که سلاح و راکت به سمت مراکز دیپلماتیک عراق پرتاب می کنند را شناسایی کند و کمترین اتهامی به حزب الله و گروه‌های بسیجی عراق و عشایر که صرفاً برای امنیت عراق سلاح دارند زده نشود. در غیر این صورت اگر دولت عراق یا آمریکایی ها با قوه قهریه به دنبال خلع سلاح حشد الشعبی باشند، در برابر ملت عراق می ایستند که نتیجه آن جز وقوع جنگ داخلی نخواهد بود.